และแล้วขอบฟ้าก็เริ่มจะมืดมิด และแล้วชีวิตก็วนกลับไปดังเดิม
ยังคงเหน็บหนาวเดียวดายอยู่ลำพัง ยิ่งไขว่คว้าเท่าไร ก็ยิ่งเลือนราง ยิ่งทรมาน

* ได้แต่เพ้อว่าเธอจะกลับคืนมา ยังภาวนาแม้รู้ว่า
มันไม่มีจริงมันไม่มีจริง มันไม่มีอะไรจะเหมือนเดิม
ได้แต่หวังโง่ๆ(ลมๆแล้งๆ)(อยู่ในหัวใจ) รอไปทั้งๆ ที่รู้ว่า มันไม่มีจริง มันไม่มีจริง
แม้ว่าฉันจะ(ทำยังไง)(รอจนตาย) แต่เธอคงไม่กลับมา

Instru / A / E Fdim /

ใครกันจะย้อนเวลาแห่งชีวิต ใครกันจะคิดว่ามันจะเจ็บเจียนตาย
ก็เธอคือความหวังของคนที่สิ้นหวัง แต่ยิ่งหวังเท่าไรยิ่งไม่มีทาง เจ็บปวดเหลือเกิน

( * )

ชีวิตที่เหลือ แม้มันต้องเดินต่อไป แต่ฉันไม่รู้จะเดินไปทางไหน เมื่อไม่มีใคร

( * )

ไม่มีวันกลับมา