Intro / D / Bb / D / Bb /

อยากจะเขียนอยากจะจดให้มันหมด ทุกความเจ็บช้ำเขียนใส่ลงไปไม่รู้จบ

ทุกทุกความผิดหวังที่ทำให้ใจหายหด จงระบายมันออกมาเท่าที่กระดาษมันพอจด

จำความรู้สึกในตอนนี้ให้ขึ้นใจ เรียนรู้ไปกับมันเพื่อรอมันหวนกลับมาใหม่

ถ้ามึงคิดที่จะรัก มันไม่มีวันหายไป และตราบาปของความรู้สึกจะอยู่กับไปจนตาย

ความเสียใจจะทิ่มแทงทแยงลึกไปถึงกระดูกดำ แต่มึงจงเรียนรู้เพื่อสุดท้ายจะหลาบจำ

ไม่กลับคำ หวนคืนกลับไปยืนอยู่จุดเดิม ถ้ามึงรู้จักหลาบจำก็อย่ากลับไปโดนซ้ำเติม

ทุกทุกสิ่งบนโลกไม่มีอะไรที่แน่นอน แม้กระทั่งความเจ็บปวดมันก็มีเวลาที่สุกงอม

ถึงแม้เวลามันดูเหมือนถูกตัดทอน แต่มึงต้องอยู่ให้ได้ถึงแม้ในใจจะสั่นคลอน

* มึงต้องเข้มแข็งแม้ในใจจะอ่อนแอ ยืนด้วยแข้งขาที่มีแม้ไม่มีใครเหลียวแล
ใครจะมองยังไงไม่ต้องสนไม่ต้องแคร์ แม้ว่าในสุดท้ายทุกอย่างจะเปลี่ยนไป

** ไม่อาจจะยืนได้เหมือนวันเก่า สุดท้ายไม่มีแล้วเรา
จดจำเอาไว้ทุกสิ่ง สุดท้ายต้องปล่อยมือ ต้องรับความจริง

Instru / D / D /

บางอารมณ์ก็นึกคิดอยากให้ชีวิตมันจบไป มันไม่มีแม้เรี่ยวแรงจะต้านทานความเสียใจ
แต่มึงจงอย่าลืมว่ามึงอยู่เพื่อใคร ก็แค่คนคนเดียว จะตายเพื่อมันทำไม
มันยังมีอีกหลายปัญหาที่พร้อมจะถาโถมมาใส่มึง เรื่องที่มึงเสียใจที่สุดบางทีอาจจะไม่ได้ครึ่งนึง
ของใครหลายหลายคน ที่ต้องเผชิญปัญหาตั้งมากมาย แต่แล้วสุดท้ายทางออกของเขาก็ไม่ใช่ความตาย

( * , ** )

*** อยากจะลืมจะลบทุกอย่าง ความรักที่มันสวยงาม
โปรดจงอย่าหัน อย่ามองมาที่ฉันได้ไหม และฉันไม่คิดจะกลับไป

Instru / D / (8 Times)

คืนวันที่ผ่านได้เปลี่ยนไป
มึงต้องเข้มแข็งแม้อ่อนแอ แม้ไม่มีใครมาเหลียวแล ไม่ต้องไปสนไม่ต้องแคร์
แม้ทุกทุกจะเปลี่ยนไป

( ** , *** )

อยากจะเขียนอยากจะจดให้มันหมด ทุกความเจ็บช้ำเขียนใส่ลงไปไม่รู้จบ
ทุกทุกความผิดหวังที่ทำให้ใจหายหด จงระบายมันออกมาเท่าที่กระดาษมันพอจด